آنفولانزا و علائم آن در کودکان

آنفولانزا در کودکان؛ علائم، درمان و پیشگیری از آن

یکی از بیماری‌های شایع کودکان که در فصول سرد سال نیز بیشتر دیده می‌شود، آنفولانزا است.

شاید تشخیص آنفولانزا و سرماخوردگی برای شما سخت باشد و ندانید چه دارویی برای کودک‌تان بهتر است.

در آنفولانزا علائم بیماری سریع شروع می‌شود، همچنین این علائم شدیدتر از سرماخوردگی رخ می‌دهد. در 2 یا 3 روز اول بیماری حال کودک بدتراست.

علائم عبارتند از:

تب شدید و ناگهانی تا 40 درجه سانتی گراد

تب و لرز

خستگی مفرط

سردرد و بدن درد

سرفه خشک

گلو درد

استفراغ و درد  در شکم

برخی از والدین آنفولانزا را با ناراحتی‌های معده اشتباه می گیرند. زیرا برخلاف بزرگسالان، کودکانی که به آنفولانزا مبتلا می‌شوند ممکن است حالت تهوع، معده درد و استفراغ داشته باشند. در نتیجه با مشاهده این علائم ممکن است آنفولانزای کودک با ناراحتی معده اشتباه گرفته شود.

سرایت آنفلولانزا بسیار بالاست. یکی از زمان‌هایی که آنفولانزا گسترش پیدا می‌کند، در کلاس درس مدرسه است که بچه‌ها نزدیک به هم هستند. در اینگونه محیط ها اگر فردی آنفولانزا داشته باشد، سرفه و عطسه‌ی او باعث پخش شدن ویروس در هوا می‌شود و استنشاق قطراتی که در هوا پخش شده‌اند فرد سالم را مبتلا به آنفولانزا می‌کند.

آنفولانزا در کودکان می‌تواند یک روز قبل از شروع علائم و 5 تا 7 روز پس از بیماری گسترش پیدا کند. همچنین می تواند به راحتی از کودکی به کودک دیگر منتقل شود زیرا کودکان وسایلی مانند مداد و اسباب بازی‌های خود را به اشتراک می گذارند. دست دادن نیز یکی دیگر از روش‌های اصلی انتقال است.

بهترین راه جلوگیری از آنفولانزا واکسیناسیون سالیانه است. مرکز کنترل و پیشگیری بیماری های آمریکا توصیه می کند همه افراد از کودک 6 ماهه به بعد باید واکسن آنفولانزا را دریافت کنند.

بله. این موارد می‌تواند شامل عفونت سینوسی، عفونت گوش و تشدید آسم یا ذات الریه باشد. اگر تب کودک شما بیش از 3 تا 4 روز طول کشید با پزشک تماس بگیرید. همچنین اگر مشکلات تنفسی، گوش درد، گرفتگی بینی، سردرد و سرفه‌ی کودک از بین نرفت، به پزشک مراجعه کنید.

کودکان خردسال زیر 2 سال – حتی کودکان سالم – بیشتر از کودکان بزرگتر به دلیل عوارض آنفولانزا در بیمارستان بستری می شوند.

پزشک اگر تشخیص دهد که کودک به آنفولانزا مبتلا شده است، ممکن است داروهای ضد ویروسی مانند بالوکساویر ماربوکسیل ، اوسلتامیویر یا زانامیویر برای او تجویز کند.

البته این داروها فقط در 48 ساعت اول بیماری قابل تجویز هستند و تاثیر خود را نشان می‌دهند. این داروها مدت بیماری را 1 یا 2 روز کوتاه‌تر می‌کند. در برخی موارد ممکن است از بیماری جلوگیری کنند. این داروها باعث جلوگیری از تولید مثل ویروس می‌شوند و از گسترش بیماری جلوگیری می‌کنند. با این حال، بهترین راه برای پیشگیری از آنفولانزا، دریافت واکسن است.

اما به یاد داشته باشید که داروهای آنتی بیوتیکی تاثیری بر بهبود بیماری ندارند و عفونت‌های باکتریایی را درمان می کنند ولی آنفولانزا یک عفونت ویروسی است.

بله. رعایت برخی نکات در خانه نیز می‌تواند در بهبود آنفولانزای کودک کمک کند. مانند:

استراحت کودک

خوردن مایعات فراوان

استفاده از استامینوفن یا ایبوپروفن برای کاهش تب و کاهش درد

توجه داشته باشید که به کودکان یا نوجوانان آسپرین ندهید. آسپرین می‌تواند خطر ابتلا به سندرم ری را افزایش دهد، سندرم ری یک اختلال نادر است که می تواند به کبد آنها آسیب برساند یا باعث آسیب مغزی شود.

سازمان غذا و داروی آمریکا و سازندگان دارو می گویند که به کودکان زیر 4 سال داروهای سرفه و سرماخوردگی بدون نسخه ندهید. البته آکادمی پزشکان اطفال آمریکا این هشدار را برای کودکان کمتر از 6 سال داده است. حتما قبل از مصرف این داروها با پزشک خود صحبت کنید.

برخی از کودکان بیشتر در معرض عوارض جدی آنفولانزا هستند. اگر کودک شما کمتر از 5 سال سن دارد یا دارای یک وضعیت سلامتی (مزمن) مانند آسم یا سایر بیماری‌های ریوی، بیماری قلبی یا دیابت است، به محض اطلاع از این موضوع با پزشک خود صحبت کنید.

در صورت داشتن یکی از علائم زیر به اورژانس بیمارستان بروید:

کودک در تنفس مشکل دارد.

پوست او آبی یا خاکستری شده است.

کودک نسبت به ابتدای بیماری بدتر شده و بهبود پیدا نکرده است.

کودک استفراغ مکرر دارد و علائم کم آبی بدن مانند عدم وجود اشک در چشم، گریه کردن کمتر یا ادرار کردن کمتر (پوشک خشک در شیرخواران) را نشان می دهند.

اگر کودک تشنج کند.

منبع: WebMed

مطالعه بیشتر: بیماری‌های شایع در کودکان _ علائم آلرژی در کودکان

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا