درمان آلرژی با توجه به نوع و شدت آن متفاوت است. استفاده از داروهای ضد حساسیت، از بین بردن عامل آلرژی، آموزش رفتارهای پیشگیرانه و ایمونوتراپی چند نمونه از روش‌های درمان آلرژی هستند.
اما به طور کلی، هیچ درمان قطعی برای آلرژی وجود ندارد. اما انواع داروها مانند داروهای ضد آلرژی، آنتی هیستامین‌ها، آنتی کولینرژیک، استروئیدها و ضد احتقان‌ها می‌توانند برای کاهش و درمان علائم آزاردهنده آلرژی کمک کننده باشند. شما می‌توانید این داروها را هم با نسخه هم بدون نسخه از داروخانه‌ها دریافت کنید. البته که قطعیتی در درمان کامل با این داروها نیست، اما در کاهش علائم آزار دهنده آلرژی کمک خواهند کرد.
داروهای ضد آلرژی
درمان آلرژی با داروهای ضد آلرژی شامل آنتی هیستامین‌ها، ضد احتقان‌ها، داروهای ترکیبی و کورتون‌ها هستند. علاوه بر این داروها، ایمونوتراپی (که به شکل واکسن‌های آلرژی یا قرص‌های زیر زبانی است) نیز به تدریج با افزایش تحمل آلرژن در بدن، به درمان و کاهش علائم آلرژی کمک می‌کند.
مطالعه بیشتر: راهنمای جامع درباره آپو سیتریزین برای تسکین آلرژی شما
درمان آلرژی با آنتی هیستامین‌ها
آنتی هیستامین‌ها مدت زیادی است که برای درمان علائم آلرژی استفاده می‌شوند. آنتی هیستامین‌ها به اشکال مختلف مانند قرص، مایع، اسپری بینی یا قطره چشم موجود هستند.
به عنوان مثال قطره های چشمی آنتی هیستامین بدون نسخه، خارش و قرمزی چشم ها را تسکین می‌دهند. همچنین اسپری‌های بینی آنتی هیستامین برای درمان علائم آلرژی مانند آلرژی‌های فصلی استفاده می‌شوند.
نمونه‌هایی از آنتی هیستامین‌ها:
ستیریزین، لووستیریزین و فکسوفنادین، لوراتادین که به صورت خوراکی مصرف می شوند.
بروم‌فنیرامین، کلرفنیرامین، کلماستین و دیفن هیدرامین که ممکن است به خواب آلودگی فرد منجر شود.
عوارض جانبی آنتی هیستامین‌ها در درمان آلرژی چیست؟
با مصرف آنتی هیستامینهای قدیمی، فرد دچار خواب آلودگی می‌شد. اما آنتی هیستامینهای جدید باعث خواب آلودگی نمی‌شوند.
بعضی از آنتی هیستامین‌ها زمان واکنش عصبی عضلانی شما را افزایش می‌دهند. ممکن است باعث عوارض زیر در فرد شوند:
- تمرکز و فکر کردن را سخت می‌کنند.
- حتی اگر احساس خواب آلودگی نکنید، امکان دارد دچار گیجی خفیف شوید.
- بر توانایی شما در رانندگی با ماشین و کار با ماشین آلات سنگین تاثیر می‌گذارد.
سایر عوارض جانبی آنتی هیستامینهای نسل قدیم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- خشکی دهان
- تاری دید
- مشکل در ادرار کردن
- سردرد
- احساس خستگی
درمان آلرژی با ضد احتقان‌ها
یکی دیگر از راه‌های درمان آلرژی داروهای ضد احتقان هستند که اغلب در کنار آنتی هیستامین‌ها برای تسکین علائم آلرژی تجویز می‌شوند. این داروها احتقان (گرفتگی) بینی را تسکین می‌دهند. ضد احتقان‌های بینی به صورت خوراکی و موضعی در داروخانه‌ها موجود می‌باشند. همچنین ضداحتقان‌های چشمی نیز برای کاهش احتقان چشم _ سرخ و باز شدن رگ‌های ملتحمه که منجر می‌شود به آبریزش چشم، تورم و قرمزی، خارش و احساس سوزش در زیر پلک‌ها _ به صورت موضعی تجویز می‌شوند.
فراموش نکنید که اسپری بینی و ضد احتقان‌های چشمی باید به مدت کوتاه استفاده شود. زیرا استفاده طولانی مدت علائم آلرژی شما را بدتر می‌کند.
نمونه هایی از ضد احتقان‌ها عبارتند از:
سودوافدرین
اسپری بینی فنیل افرین و اکسی متازولین
عوارض جانبی داروهای ضد احتقان در درمان آلرژی چیست؟
داروهای ضداحتقان ممکن است فشار خون را افزایش دهد، به همین دلیل برای افراد با مشکلات فشار خون توصیه نمی‌شوند. همچنین این داروها ممکن است باعث بی‌خوابی و کاهش جریان ادرار شوند. سایر عوارض جانبی احتمالی ضد احتقان‌ها عبارتند از:
- تحریک مخاط بینی (در صورت مصرف موضعی)
- سردرد
- ضعف
- خشکی دهان
- تپش قلب
اسپری بینی آنتی کولینرژیک
داروی ایپراتروپیوم بروماید که یک داروی آنتی کولینرژیک می‌باشد به کاهش آبریزش بینی کمک می‌کند. همچنین زمانی که به هر سوراخ بینی اسپری می‌شود، باعث کاهش ترشحات بینی می‌گردد.
این اسپری ممکن است عوارض جانبی زیر را داشته باشد:
- خشکی بینی (که منجر به سوزش و خونریزی در بینی می‌شود)
- سردرد
- ناراحتی معده
- گلودرد
درمان آلرژی با استروئیدها
استروئیدها که به عنوان کورتیکواستروئید شناخته می شوند، التهابات مرتبط با آلرژی را کاهش می‌دهند. از گرفتگی بینی، عطسه، خارش و آبریزش بینی ناشی از آلرژی‌ها پیشگیری و همچنین تورم و التهاب ناشی از انواع دیگر واکنش‌های آلرژیک را کاهش می‌دهند.
استروئیدها در اشکال مختلف زیر موجود هستند:
به عنوان قرص یا آمپول برای آلرژی های جدی یا آسم
استنشاق‌های موضعی برای آسم
اسپری‌های بینی با اثر موضعی (برای آلرژی‌های فصلی یا آلرژی‌هایی که تمام سال شما را درگیر می‌کنند)
کرم‌های موضعی برای آلرژی‌های پوستی
قطره‌های چشمی موضعی برای ورم ملتحمه آلرژیک
علاوه بر داروهای استروئیدی، احتمال دارد پزشک انواع دیگری از داروها را برای کمک به تسکین علائم برای شما تجویز کند.
استروئیدهای سیستمیک در استفاده کوتاه مدت ممکن است عوارض جانبی زیر را داشته باشند:
- افزایش وزن
- احتباس مایع (که باعث تجمع مایعات در بافت‌های بدن و سبب تورم دست، مچ یا ساق پا می‌شود.)
- فشار خون بالا
عوارض استروئیدهای سیستمیک در استفاده بلند مدت عبارتند از:
- اختلال در رشد
- دیابت
- آب مروارید چشم
- پوکی استخوان
- ضعف عضلانی
عوارض استروئیدهای استنشاقی عبارتند از:
- سرفه
- گرفتگی صدا
- عفونت‌های قارچی دهان
سایر محصولات ضد آلرژی
برخی از محصولات دیگر رفع علائم آلرژی که بدون نسخه می‌توان از داروخانه‌ها دریافت کرد:
محلول آب نمک یا سالین: برای از بین بردن احتقان خفیف و رقیق شدن ترشحات مخاطی می‌باشد.
اشک مصنوعی: برای درمان خارش، آبریزش و قرمزی چشم می‌باشد.
ایمونوتراپی
اگر بیش از سه ماه در سال از آلرژی رنج می‌برید، یکی از موثرترین روش‌های درمان برای شما ایمونوتراپی است. ایمونوتراپی که به شات آلرژی یا واکسیناسیون نیز معروف است نوعی درمان به صورت تزریقی است که به سیستم ایمنی بدن شما کمک می‌کند تا نسبت به ماده‌ی آلرژن مقاوم شوید.
FDA چندین قرص ایمونوتراپی زیر زبانی را نیز تایید کرده است که می توان آنها را در خانه مصرف کرد. این قرص‌ها، مانند شات‌های ایمونوتراپی به درمان آلرژی کمک می‌کنند. هدف از این درمان افزایش تحمل بیمار نسبت به محرک های آلرژی است.
مطالب مرتبط: آلرژی چیست؟ _ تفاوت آلرژی و سرماخوردگی
منبع: WebMed
