حساسیت غذایی در کودکان چه علائمی دارد؟

حساسیت غذایی در کودکان

حساسیت غذایی در کودکان یکی از انواع آلرژی می‌باشد که ممکن است خود را با علائمی مانند کهیر، بثورات پوستی، تورم در صورت یا زبان و لب، اسهال و استفراغ، سرفه یا خس خس سینه همچنین مشکل در تنفس نشان دهد.
اگر کودک شما هوشیاری خود را از دست داده است توصیه می‌کنیم وقت خود را برای خواندن ادامه مقاله نگذارید و سریعا با اورژانس تماس بگیرید زیرا ممکن است حساسیت غذایی باعث واکنش آنافیلاکتیک که تهدید کننده زندگی است شود.

مطالب مرتبط: علائم آلرژی پوستی

از کجا بفهمیم کودک حساسیت غذایی دارد؟
آلرژی غذایی زمانی اتفاق می افتد که بدن در برابر پروتئین های بی ضرر موجود در غذاها واکنش نشان دهد. این واکنش معمولا مدت کوتاهی پس از خوردن غذا رخ می دهد. واکنش‌های حساسیت غذایی از خفیف تا شدید می تواند متفاوت باشد.
از آنجایی که ممکن است بسیاری از بیماری‌ها و علائم به اشتباه «آلرژی غذایی» شناخته شود، اینکه والدین علائم معمول حساسیت غذایی را بدانند از اهمیت زیادی برخوردار است.
در ادامه اطلاعاتی از آکادمی اطفال آمریکا در مورد آلرژی غذایی و نحوه تشخیص و درمان علائم آن ارائه شده است. همچنین اطلاعات مهمی در مورد نحوه ایمن نگه داشتن فرزندتان در خانه و مدرسه در صورت مشاهده علائم حساسیت غذایی آورده‌ایم.

هنگامی که سیستم ایمنی بدن نسبت به برخی غذاها بیش از حد واکنش نشان دهد، ممکن است علائم زیر رخ دهد:

  • مشکلات پوستی
  • کهیر (لکه های قرمزی که شبیه نیش پشه هستند)
  • بثورات پوستی خارش دار (اگزما که درماتیت آتوپیک نیز نامیده می شود)
  • تورم
  • مشکلات تنفسی
  • عطسه کردن
  • خس خس سینه
  • گرفتگی گلو
  • معده درد
  • حالت تهوع
  • استفراغ
  • اسهال
  • علائم مربوط به گردش خون
  • پوست رنگ پریده
  • سبکی سر
  • از دست دادن هوشیاری

اگر چندین ناحیه از بدن تحت تأثیر قرار گیرد، واکنش ممکن است شدید یا حتی تهدید کننده زندگی باشد. این نوع واکنش آلرژیک آنافیلاکسی نامیده می شود و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.

مطالب مرتبط: علائم آلرژی در کودکان

غذا می تواند باعث بسیاری از بیماری ها شود که گاهی با آلرژی غذایی اشتباه گرفته می شود. موارد زیر آلرژی غذایی نیستند:
مسمومیت غذایی: می‌تواند باعث اسهال یا استفراغ شود. اما معمولاً توسط باکتری‌های موجود در غذای فاسد یا غذای نپخته ایجاد می‌شود.
اثرات دارو: برخی مواد مانند کافئین موجود در نوشابه یا آب نبات، می تواند کودک شما را لرزان یا بی قرار کند.
تحریک پوست: اغلب می تواند ناشی از اسیدهای موجود در غذاهایی مانند آب پرتقال یا گوجه فرنگی باشد.
اسهال: ممکن است در کودکان کوچک تر به دلیل خوردن آب میوه که قند زیادی دارد ایجاد شود.

برخی از بیماری هایی که با خوردن غذا ایجاد می‌شود:

برخی از بیماری‌های مرتبط با غذا گاهی اوقات با آلرژی غذایی اشتباه گرفته شود. به عنوان مثال بیماری عدم تحمل یا حساسیت غذایی یکی از این بیماری هاست که ممکن است علائمی مشابه علائم گوارشی آلرژی غذایی ایجاد کند. اما چون سیستم ایمنی بدن باعث ایجاد آن نمی شود به آلرژی مربوط نیست.
عدم تحمل لاکتوز نیز نمونه ای از عدم تحمل غذایی است که ممکن است با آلرژی غذایی اشتباه گرفته می شود. عدم تحمل لاکتوز زمانی است که فرد در هضم قند شیر که لاکتوز نام دارد دچار مشکل می شود. این عارضه منجر به معده درد، نفخ و مدفوع شل می شود.
گاهی اوقات واکنش به مواد شیمیایی افزوده شده به غذاها، مانند رنگ ها یا مواد نگهدارنده، با آلرژی غذایی اشتباه گرفته می شود. با این وجود، در حالی که برخی از افراد ممکن است به برخی از افزودنی های غذایی حساس باشند، اما به ندرت ممکن است به آنها آلرژی داشته باشند.

مطالب مرتبط: سرماخوردگی در کودکان

هر غذایی ممکن است باعث آلرژی غذایی شود، اما بیشتر آلرژی های غذایی ناشی از موارد زیر است:

  • شیر گاو
  • تخم مرغ
  • بادام زمینی
  • سویا
  • گندم
  • آجیل (مانند گردو، پسته و بادام هندی)
  • ماهی (مانند ماهی تن، سالمون، ماهی کاد)
  • صدف (مانند میگو، خرچنگ دریایی)
  • بادام زمینی، آجیل و غذاهای دریایی شایع ترین علل واکنش های شدید هستند. همچنین آلرژی به مواد غذایی دیگر مانند گوشت، میوه ها، سبزیجات، غلات و دانه هایی مانند کنجد نیز بروز می کند.

خبر خوب این است که آلرژی های غذایی اغلب با افزایش سن کودک و گذر از اوایل کودکی بر طرف می شوند. تخمین زده می شود که 80 تا 90 درصد آلرژی های غذایی به تخم مرغ، شیر، گندم و سویا تا سن 5 سالگی از بین می رود. برخی از آلرژی ها پایدارتر هستند. به عنوان مثال، از هر 5 کودک خردسال، 1 کودک به بادام زمینی آلرژی دارد و تعداد کمتری از کودکان به آجیل یا غذاهای دریایی حساسیت نشان می دهند. متخصص اطفال یا متخصص آلرژی شما می‌تواند آزمایش‌هایی را برای ردیابی آلرژی‌های غذایی فرزندتان انجام دهد و بررسی کند که این حساسیت از بین می‌رود یا خیر.

مرحله اول این آزمایش شامل گرفتن شرح حال دقیق از والدین یا کودک است. این مرحله به متخصص آلرژی کمک می کند تا متوجه شود که چه غذاهایی را آزمایش کند.

مرحله بعدی آزمایش آلرژی است که به صورت تست پوستی، آزمایش خون یا هر دو برای تشخیص آلرژی غذایی انجام می‌شود. تست پوستی را می توان در مطب انجام داد و سریع و غیر تهاجمی است. همچنین والدین در کمتر از 15 دقیقه نتیجه می گیرند. اما نتیجه آزمایش خون ممکن است چند روز طول بکشد، اگرچه می تواند به متخصصان آلرژی در مدیریت بیماری و ارتباط با نتایج آزمایش پوست کمک زیادی کند.

با توجه به نتایج آزمایشات پوستی و خون، گام بعدی در مدیریت آلرژی غذایی، چالش غذای خوراکی است. در این مرحله به کودک غذایی را می دهند که به آن حساسیت دارد، تا به تعیین میزان تحمل کودک شما نسبت به غذا یا شکل خاصی از غذا کمک کند. نگران نباشید این کار در یک محیط کنترل شده در مطب متخصص آلرژی انجام می شود. در نتیجه این آزمایشات می تواند به طور قطعی به پزشک بگوید که حساسیت کودک شما در چه وضعیتی است و می تواند غذا را بخورد یا اینکه آلرژی باقی مانده است.

اجتناب مهمترین گام در مدیریت آلرژی غذایی است. هیچ دارویی وجود ندارد که بتواند آلرژی غذایی را درمان کند، بنابراین درمان بر اجتناب از مواد آلرژن و غذاهای حاوی آن است. خواندن برچسب مواد غذایی و بررسی لیست مواد تشکیل دهنده آن برای اجتناب از حساسیت غذایی مهم است. علاوه بر این متخصص آلرژی می تواند در خصوص درمان به شما کمک کند.
در صورت بروز یک واکنش سیستمیک، اپی نفرین باید در ران کودک تزریق شود. حتما به یاد داشته باشید که افراد مبتلا به آلرژی غذایی، تزریق کننده های اپی نفرین، که معمولا به عنوان EpiPen شناخته می شود همراه خود داشته باشند تا در صورت بروز واکنش از آن استفاده کنند. در حال حاضر انواع مختلفی از اتوانژکتور(تزریق کننده خودکار) اپی نفرین در بازار ایالات متحده وجود دارد.

منبع: hopkinsmedicine.org _ Healthychildren.org

مطالب مرتبط: بیمای‌های شایع کودکان _ تفاوت آلرژی و سرماخوردگی

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا